Shelly-Ann Fraser-Pryce: “Ik ben een enorm competitiebeest, mijn enige doel is winnen”

Vijf keer wereldkampioen op de 100 meter, twee keer olympisch kampioen. Shelly-Ann Fraser-Pryce is zonder twijfel één van de strafste sprintsters aller tijden. 2024 was door blessureleed geen succesjaar, maar 2025 kan dat wel opnieuw worden. “Ik heb na de voor mij ontgoochelende Spelen van Parijs rustig de tijd genomen om terug te keren en op te bouwen”, legt Fraser-Pryce uit. “Ik ben gezond en heb hard getraind de voorbije maanden. Ik ben klaar om in Tokio voor een zesde wereldtitel te gaan!”, klinkt het resoluut.

“Daarom is de Allianz Memorial Van Damme een erg belangrijke meeting voor mij”, vervolgt de Jamaicaanse. “Goeie trainingen alleen volstaan niet, je moet dat ook in de competitie kunnen omzetten. Mijn start wil ik ‘nailen’ vrijdag en ook andere technische details waaraan ik hard gewerkt heb wil ik op wedstrijdvlak vertaald zien. Een snelle tijd vrijdag zou zeker een ‘confidence booster’ zijn, maar het belangrijkste is de technische uitvoering. Dan komt die snelle tijd vanzelf”, weet Fraser-Pryce.

De Jamaicaanse levende legende zal het vrijdag onder andere moeten opnemen tegen de 24-jarige Amerikaanse Melissa Jefferson-Wooden, die dit jaar nog ongeslagen is op de 100 meter. “Ik vind het fantastisch wat zij doet. Ze liep dit jaar al 10.65 en ik weet hoe snel dat is. Maar dat schrikt me niet af. Ik hou ervan om te racen tegen andere topatleten, dat brengt het beste in mezelf naar boven”, aldus Fraser-Pryce, die zelf een PR van 10.60 heeft en meetingrecordhouder is op de Memorial met een chrono van 10.72.

“Weet je, mensen vragen me weleens of ik op mijn 38ste en met mijn palmares nog wel iets te verliezen heb”, mijmert Fraser-Pryce. “Natuurlijk wel! Ik ben een enorm competitiebeest, mijn enige doel is winnen. Ook op mijn 38ste. Als ik zelf niet zou geloven dat het mogelijk is, zou ik dit allemaal niet meer doen. Mijn geheim? Er is geen geheim. Mijn trainingsdiscipline heeft me zo ver gebracht én het plezier dat ik aan de sport beleef. Ik geniet er enorm van en ben heel dankbaar voor alles wat ik in mijn carrière bereikt heb en mogen beleven heb.”

En nu dus nog een laatste keer schitteren in Brussel? “Ja, ik kijk er erg naar uit. Het stadion zit hier elk jaar bomvol. Mensen schreeuwen mijn naam. Ik hou van een levendig stadion en dat zal het morgen zeker opnieuw zijn!”, besluit Fraser-Pryce verheugd.