Taylor en Claye: 'Wij hebben alles te danken aan Willie Banks'

"Hier naast Willie Banks mogen zitten is een heel grote eer voor mij", aldus Christian Taylor. "Geen obligaat beleefdheidspraatje van de drievoudige wereld- en tweevoudige olympische kampioen. "Jarenlang heeft er een bordje met '17m97' in mijn kamer gehangen. Ooit die afstand kunnen springen, was mijn grote doel toen ik met hink-stap-springen begon", legt Taylor uit. 17m97 is het wereldrecord dat Banks in 1985 vestigde en dat 10 jaar stand zou houden.

In 2011 kwam Taylor er erg dicht bij met een sprong van 17m96. In 2015 verbeterde Taylor zich tot 18m21, de tweede beste sprong aller tijden na het wereldrecord van Jonathan Edwards, die in 1995 18m29 op de tabellen zette. Ook Will Claye behoort sinds dit jaar tot de 18-meter-club na zijn 18m14 in Long Beach eind juni. "Het voelde zo makkelijk. Elke hink-stap-springer droomt van 18 meter... maar nu droom ik al van de volgende grens, 19 meter!"

Ook Claye heeft diep respect voor Banks. "Wij danken onze carrière aan u", sprak Claye rechtstreeks tot Banks op de persbabbel. "U heeft voor ons de weg geplaveid, ook als uitvinder van het ritmisch handgeklap." Om een lang verhaal - en Banks vertelt graag lange verhalen - kort te maken: Banks was begin jaren '80 de eerste springer die het volledige stadion achter zich kreeg met ritmisch handgeklap. Zijn populariteit en die van de sport bereikte ongekende hoogtes.

"Mijn sprongen hebben mij niet beroemd gemaakt, wel mijn persoonlijkheid", erkent Banks. "Maar dat stoort me niet, integendeel. Hink-stap-springen is meer dan de hink, de stap en de sprong. Het is ook de show die errond hangt. Ik heb veel wedstrijden verloren, maar niemand die zich dat nog herinnert", lacht de 63-jarige levende legende, die vereerd is met zijn uitnodiging voor de AG Memorial Van Damme. "Het voelt als thuiskomen. Ik herken nog veel gezichten van vroeger, 'old faces'. En ook 'new faces', die nog baby waren toen ik hier midden jaren '80 kwam springen, zoals jij Cédric." Een vriendelijke plaagstoot richting meeting director Cédric Van Branteghem.

Ook Christian Taylor beseft dat hink-stap-springen meer is dan aanlopen en springen. "Het is 'poetry in motion', het is als een sprookje", vertelde hij als een ware ambassadeur van zijn sport. "Van de afstootbalk tot het begin van de zandbak is al een enorme afstand, maar wij springen nóg verder... de afstand van een schoolbus of van een volleybalveld. En dat op twee dunne beentjes." En met die dunne beentjes moeten Taylor en Claye vrijdag zeker in staat geacht worden het meetingrecord van 17m60 van Jonathan Edwards van de tabellen te vegen...

Willie Banks heeft nog een goede tip. "Doe zoals ik en denk aan iets grappigs als je aan je aanloop begint. Lachen helpt om ver te springen. Ik wist vaak niet hoe ver ik gesprongen had of hoe het me gelukt was zo ver te springen", vertelde hij doodserieus... maar met de glimlach. Als de meeting vrijdag even grappig wordt als deze persconferentie gaan er veel meetingrecords sneuvelen vrijdag!